هر قدر می‌خواهد این دل، این دلِ تنها تو را           در عوض هرگز نمی‌خواهد دمی دنیا تو را

خاكِ عالم بر سرِ دنیا، كه چشمِ دوستان           جست و جو باید كند در سینۀ صحرا تو را

تو ز رحمت خواستی دستم بگیری یوسفا           لیک می‌راند گناه از خانه‌های ما تو را

نـالـۀ آقـا بــیـایِ مـا كـجـا، آن نــالــه‌ای           كه زده در بینِ آن دیوار و در، زهرا تو را

روز، روزِ توست، چون روزِ عمویِ توست، آه           كم نخواهد داشت هرگز روزِ تاسوعا تو را

گرچه می‌گویند هستی در تمامِ روضه‌ها           بیشتر حس می‌كنم در روضۀ سقّا تو را

دست‌هـایم را دخـیـلِ دسـتِ آقـایـی كـنـم           كه خبر داده است از حاجاتِ نوكرها تو را

با دَمِ "ای ساقی لب‌تشنگان" خواهیم خواند           در عـزایِ ساقـیِ لب‌تـشنگـان، آقا تو را